Saturday, April 11, 2009

you changed my very special love in one moment in time

haaaay! ang sarap sarap n holy week ko. vacation to the max. its the first holy week where i spent it going out of town. before i used to just stay at home, magyayamot pag ipagddrive sina mama, manunuod ng mga tv marathons. this time it was different.

nana and iae already planned for this vacation to come true. we want to spend the entire holy week with friends in tagaytay. muntik na nga kme di matuloy kse sa pagyayaya ko e onting tao lang ang pumunta, ang gusto na ng nana e mag dumaguete na lang kme. buti na lang d natuloy kundi ubos ang pera namin sa sobrang mahal ng ticket ng eroplano. anyway, lea, ygan, me and nana went to tagaytay. sobrang trafic. grabe! ngayon ko lang narealize na madami pa lang hudyo sa pilipinas. hahaha. it was a budget vacation coz my nana know someone in tagaytay who allowed us to use their house. ganda ng bahay. fully furnised. kompleto except sa unan, which ako ang pinagdala ng nana. bilin pa nya sakin e palitan ang mga punda ko kse mabaho daw a unan ko amoy unggoy. kala mo naman sya e gorilla nga! tse! anyway, so nagdala ako ng apat na malalaking unan, syempre bago ang punda, pinabanguhan ko pa para di mapintasan ng nana ko. haha. infairness nagdala naman ang nana ng malong n kumot namin.

ang saya, kse parang bahay bahayan. namili kme ng mag lulutuin,ngpaihaw at kung anu anu pa. the following day sumunod sina margaux and her family with choi choi my inaanak. nag swimming kme sa umamatikabong lamig ng tagaytay waters. pili ako tinuturuan ng nana mag dive, m freestyle ng maayos, mag buttefly, breaststroke,backstroke! aside sa fact na dating athlete ang nana sa swimming e frustrated teacher yan. lahat ata ng pwedeng ituro e ituturo. magaling pa yan sa analogy pag nagkakamali ka at di mo nasusunod ang mga tinuturo nya. pero magaling syang magturo,e makes me realize na hindi pala ng lahat ng alam ko e tama. pero, hindi rin naman ako nakukuntento sa ganun. syempre, mhirap pa rin ako pasunurin di b nana? hahaha. sumakit ang katawan ko sa pagswiswinig kaya nun gabing yon e talagang ginicing ko ang nana ko para kuha ako ng gamot. baket ba? sya kaya ang may dahila kung bakit namumulikat ang mga braso ko! sa pelikula kse may double ako pag eksenang nalulunod at kailangang lumangoy. tse! mahirap pala lumangoy! direk cut!

ang sarap ng buhay pala pag kain tulog kain tulog ka lang. napancin ko saming dalawang mag asawa e, almusal namin sa isat isa ang panlalait, sa gabi himagas namin ang tawagin ang isat isa n unggoy at pansinin ang kamay, kuko. ang nana ugali nyang amuyin ang buhok ko. mabaho daw pero sige pa rin sya sa amoy. ang sarap sarap ng feeling pag tatawagin ako ng nana ko kse di sya makatulog pag di ako kayakap. sobrang mahal na mahal ko asawa ko. ang swerte swerte tlga nya sakin. hahaha.

during the whole time i saw how my husband would be in our own house.

- mahilig syang mag iiikot. lalakad ng lalakad, mangangalikot, maghahanap ng gagawin. bottom line di sya napapakali sa isang lugar except sa kama. kama lang ang katapat ng nana para matahimik ang mga pa nya.

- maaburido. gusto nya plantsado ang lahat lalung lalu na sa pag huhugas ko ng pinggan. kesyod ko daw binabanlawan ng maigi, di ko daw sinasabon ng maayos. haaaay!

- himagas. hinding hindi pwede to mawala pag tapos kumain ng nana. lahat titirahin. nun umuwi ako sa bahay kanina at pagtapos ko kumain ng dinner, parang nawalan ako ng ganang kumain ng himagas kong blueberry cheesecake na bili namin ng nana. patunay na ang nana ko lang ang may kayang pakainin ako ng labis sa 3 beses sa isang araw.

- chef. galing ng nana ko magluto. nagmadali syang gumicing ng maaga para daw makapagluto sya ng adobo. ang sarap ng adobo ng nana. ako ang tagatikim nya. hehehe. haaay! galing galing ng nana clap clap clap!

- neat. sobrang OC ang nana sa bahay. ayaw nya ng may nakakalat. lahat ililigpit. kya naman tuwang tuwa ako kse my liligpit na ng mga kalat ko. i love you hon

- peaceful. being with my nana, i felt so at peace. yung tipong wala ako iintndihin except ang alagaan sya. he has this power in making things so simple. with him i feel like the world is still. i knew now that i cant really wait for us to be togther. im getting excited actualy.

sobrang enjoy ako s vacation ko. i even feel fulfilled kse nakakapag contibute ako sa gastos ng nana. haaay. ewan ko ba kung bakit mahal na mahal ko yan asawa ko. everyday even if minsan lang kme mag sama and phone lang minsan ang communication namin e kuntento na ako. i cant ask for anything more.

sana madami pang vacation ang pagsaluan naming mag asawa. nxt time sasakay na kme ng eroplane! (kse di pa ko nakakasakay ng eroplane e) hehehe. love you nana!

happy 1 year and 4 monhs and counting....

i love you with all my heart!

Sunday, March 08, 2009

Lucky 13

today marked me and my nana's 13th monthsary. fact: 1 year and 1 month na kme ng asawa ko. i dont know the reason why people in a relationship try to count numbers but all i know is that it helps us realize the value of being together. not that time becomes an essence but rewinding the past and fastforwarding to the present makes me feel proud of what we have accomplished.

di pa rin ako sanay umalis ang nana ko for bussiness trips. thursday, after a successful grand rounds, my nana told me hed be leaving for CDO. kahit na super happy ako coz i surpassed my grand round, i felt sad kse di ko makakausap ang nana ko and that hed be super busy. aatake na naman ang pagka baliw ko. im a worry freak kse. when hes out of the city, i always check up on him. kung kumain na ba sya, kung naligo, kung natulog ng maayos, kung kumpleto mga damit nya. haaay. ganito pala feeling ng isang ina pag nasa jamboree ang anak. hahahaha. anyway, during the time my nana is at CDO, whenver i have the time, i call him just to check up on him. cgro nasasakal na ang asawa ko. huhuhu. sorry honey. what's good about nana is eventhough dami nya miting, even at the middle of it, magtetext yan ng mga sweet nothings and minsan makikipag biruan pa. hehehehe. gawain ng nana na sobrang sweet e tatawagan nya ako at the middle of his speech para mapakingggan ko lang yung galit nya and inis sa mga tao. hahaha. feel ko tuloy andun ako nakikinig sa kanya, at tungo lang ng tungo kse takot ako mag ask ng questions bka kse barahin ako. hahaha. galing ng nana in his field. sobra. kaya naman another oppurtunity was given to him at the company and another position was offered to him by another company. haaay, idol ko tlga ang nana ko. sobrang proud ako. i know its hard to juggle personal, family and work all at the same time but he is doing a good job at it. may extra challenge pa nga sa kanya kse andito ako. hahaha. sama! bobong! make love! ayaw! love you hon!

today uuwi na nana ko. may bobong man o wala im glad hed be coming home. i pray he have a safe trip. i still wish for that time to come when i could accompany my nana on his bussiness trips, sunduin sya sa airport, ihatid. mga ganong bagay. sbi ng nana pag consultant na daw ako,e pag nangyari yun sya na ang sasama sakin kse di na sya magwowork. stay na lang sya sa bahay, kakain ng chichiria, nunuod ng jampong commercial everyday, kakanta sa karaoke paulit ulit na gold, magaalaga ng aso, maglilinis ng bahay, maglalaba, magluluto. hahaha.

last night in my duty, though i had 29 ER calls, we were watching sara and john lloyd's movie: you changed my life in a moment. haaay... sobrang relate ako. at dahil sa ganun di ko tinapos ang movie. nakapikit ako pero rinig na rinig ko ang mga tagline na panalo. whaaaa! kinikilig ako at the same time naalala ko nana ko. like john lloyd in the movie my nana is a strict, straightforward, workaholic man, but when it comes to me sobrang nagiging bata. minsan nga ako pa nagiging parang mas matanda. hehe. ako naman parang si sarah (o say mo!) hahaha. pa cute, pa sweet, laging tawag and text ang bf, even at work. pag nag minor OR ako, pinapasagot ko sa mga student nurse text ng nana kse yoko ng di sya narereplyan in one way or another. di ko na alam kung anu kinatapusan ng movie but im sure happy ending yun kse kumita sa takilya. and like the movie, kita din ang love story naming mag asawa sa mga friends namin. hahahaha. hay naku. haba tlga ng hair ko. hahahaha.

i can feel wed go a long way together, me and nana. sobrang mahal na mahal ko yang asawa ko. pinagtyagaan nya ko ng isang taon. mahirap para sa kanya ang pigilin ang sobrang pagmamahal nya skin para lang di lumaki ang ulo ko. hahaha. joke nana. basta all i know is that, i love him with all my heart. this blog has been all about him and his love but i never get tired writing about him. love has never been tiring.

i love you honey! happy 13th monthsary! mwah!

Sunday, February 22, 2009

our post anniversary celebration

before the start of this month i already had a lot of trouble thinking how i would be able to spend time with my nana coz its Feb 8 that we first been committed with each other. sobrang bilang ako ng bilang sa kalendaryo kung kailan tatama ang araw na un. well it did fell on a weekend which unfortunately fell on my duty sked. so what my nana did was we went out the day after that. and for the first time i was able to bribe him to see ruins. that place inside BF where i have been constantly insisting wed go coz there are bazaars, dvds, karaoke cds, and tons and tons of great restaurants to eat. he was amazed by the place kse tama daw ung sbi ng officemate nya na may sariling buhay ang mga tao sa BF. we went sa tiannge and there he bought cds for papa and for him as well, he even bought a useless beer shot thingy na sbi nya gagamitin nya pag nag inuman sila sa office. so yun nga nakita ko yun sa isa sa mga picture nila na nagiinuman sila. haaaay ang nana! feel ko ibinida pa nya yun sa mga friends nya and officemates. hahahaha

then the week after that came into chaos sa hospital. i got busy with the surgical mission brought in my PAGES (philippine ameran group of educators and surgeons). i did 2 palate and 1 lip surgery (i was the surgeon) and then 4 assists on palate and 2 assists on lip surgery. over all i beleive it went fine. its still different from the things i used to do. being a surgeon and assist was entirely different. the mission also taught me that there are people in this industry (medical) or perhaps in this country that exudes tremendous amount of egocentrism. i guess with great stature in life comes great ego. sobrang yayabang ng mga tao. right there and then i promised myself i wouldnt be like them.

the mission week ended saturday which was the day i was looking forward to since i made a date with my nana for our post-anniversary celebration. i didnt finish my hosting stint at Barbara's intramuros and made an allibi to kit that i have a family dinner to attend to just to be with my nana who has been already waiting for me in qc. it felt like forever waiting for that day to come and only 30 minutes for me to drive from intramuros to qc. before i left for qc, i stayed a few minutes in the car to write in the card i bought for my nana yesterday it has been a long time since i gave him a card kse. hehe.

i actually dont know what to give my nana for a gift. i knew he hates sanuk sandals but i still gve him one. the slim type sandals which to my suprise he loved and fitted just right. it looks good on him epecially on walking shorts. haaay. di naman ako masyado in love sa nana ko di ba? i also bought him a tall jar full of sweets, chocolates. naging bata na naman ang nana. imagine him nilalatag yung mga candies sa kama, pinaghiwahiwalay nya yung magkakapareho. then i asked bakit, sabi nya para daw alam nya kung ano ang kakainin nya. hahahaha. talk about being a kid at heart. my nana gave me a bracelet which i really love kse nasisira na yung rubber side ng eksenadora kong bracelet na bigay din nya. hehehe. then we went to sleep. pinilit ko tlagang di mauna matulog, sya una nagyayaya matulog. kunwari nun una dilat na dilat pa ko nanunuod ng natgeo. tapus nung sinabi ng nana "tulog na tau" laking pasasalamat ko sa dios sa pag dinig nya ng panalangin ko. hahahaha. pagkasabi nya nun bigla ako pikit at yakap. tapus ang usapan. hahahaha.

the next morning we went out for lunch and watched a movie... confessions of a shopaholic. which again to our dismay couldnt be anymore boring than 10,000 BC. alam ko pag ang nana nabobobore sa pinapanuod, lagi nya napapansin ang mga di dapat pansinin... like my hands. para daw uu aa ang hands ko. di kaya. tapus kakalikutin nya yung bracelet na bigay nya, yung sapatos na bigay ko. haaay! ina ng awa! ewan ko ba. lage kme palpak mag asawa sa panunuod ng sine. after the movie nag pa massage kme ng nana ko. sobrang sarap. na relak ako ng sobra! then we had dinner where we saw the real betty la fea. i was insisting i drive him home. again pinagbigyan ako ng nana. he let me drive him all the way to their house. i was able to see where my nana goes home. ang daming sasakyan ng nana. ang yaman yaman! hahahaha. sbi ko nga sa nana, alam ko na ngayon kung san ako pupunta pag naglayas ako, at alam ko na rin kung saan ako susugod pag nag away kme. hahaha. humanda ka nana! hahaha

grabe, sobrang ang dami namin nagawa ng nana the whole day. i never get tired with my nana around. san man kme magpunta oks sakin. i guess thats a sign of a good relationship, yung kahit anu gawin nyo, pag usapan nyo you both know how to make fun with each other. one year has passed and we still look like first time lovers. im so proud of this relationship. im so proud of my husband. his care and love for me is endless and unconditional. i know time and work has been our obstacle but it never made us quit. understanding of each other is crucial. i know i can trust my nana and he can trust me. ang swerte swerte nga nya sakin e. sobra! hahaha. basta hon i promise to be with you for the rest of my life. my love is only yours. i love you so much. happy 1st anniversary!!!!! thank you for your love!

Monday, January 19, 2009

Best Birthday with my Nana and Friends

I’m still "high" because of what Nana did to make this birthday of mine very special. Ive been telling him na wag na siya mag regalo coz his mere presence in my life is God’s greatest gift to me. Kaso ang kulit niya talaga! Tsk! He handed over his gifts to me a few minutes after we checked in sa Manila. Mukhang naawa na ang nana sa lumang bag ko kaya pinalitan na niya ng Girbaud na black leather bag...mas mukhang pang executive daw according to Nana! hahahaha...maganda pa naman yung Banana Rep ko na bag ha! Pati wallet ko na siya rin ang nagbigay nung 3rd monthsary namin, pinalitan din niya ng bago kasi masyado na daw gamit yung dati..hehehehe....Thanks sa mga gifts mo nana. Thanks for being sensitive at maawain sa asawa mo pag naluluma na mga gamit ko!:-)

Next, natulog muna kami ng hapon. I know he's very tired kasi from duty pa siya at nag OR pa sila nung morning. Ayaw pa niya mag lunch kasi lagpas na ng 12noon. Siguro mga 2 hours din kami natulog. I told him na mag dinner kami sa Friday's coz I was craving for Mocha Mud Pie but he kept on texting and texting a lot people. Tunog ng tunog ang celphone ng nana! Kakairita! Mag KTV daw kami kasi alam niya hilig ko yun pero wala ako sa mood coz I was also drunk the previous night dahil sa office celebration naman namin ng mga January birthday celebrants. Sabi ko siya na lang kung gusto niya. Nagmamakaawa talaga ang nana! Alam mo yung nagpapaawa ng mukha? Hahaha! Di naman nakakaawa. Pero sabi ko sige na nga. So finally, I gave in to his request na sa Macapagal highway kami mag KTV at dinner na din. Panay pa ang tantrum ko sa kotse kung bakit dun pa, bakit kakanta pa, bakit sa matraffic pa na lugar, blah blah blah…Natatawa lang ang maldito kong asawa…. Ayun pala, to my surprise, nandun pala ang mga friends naming!!!!!!!!!.I was so happy to see Paula, Wapi, Pia and Tim...ininvite pala lahat ng nana ng friends kaso silang 4 lang ang nakarating but it really made my pre birthday celebration extra special! Nagpareserve na pala sila sa KTV bar na yun a few days back and it was really touching coz I know he exerted a lot of effort dahil toxic talaga siya sa hospital lately. Thanks talaga nana. sobrang kakataba ng puso and ang sarap pala magkaasawa ng kahit na maldito at mayabang, eh mahilig sa surprises at talagang pinagplaplanuhan ang lahat! Sabi ko kasi sa nana, ayoko ng surprises. I find it corny. Pero iba pala kapag ang nana ko ang dumiskarte. Medyo nagkakaron ng konting excitement! Konti lang ha! Hihihihi! Kasi yayabang na naman lalo yan! 

We really had a great time sa kakainom, kakakain at kakakanta lalo na ang pinaka mabili sa lahat ng mga song numbers nung gabing yun…ang kantang HIRAM ni Pia! May nginig pa sa dulo at papikit pikit pa. Sinundan pa ng Saving All My Love for You….talaga nga naman oh!…first time ko rin nameet si Tim and since halos magka age kami, can relate kami sa mga songs nung 80s.hahahaha…we had a great time talaga. Lahat sila ang galing kumanta. Si Wapi bumabanat ng ALONE…si Paula MYMP ang boses…Si Pia, ZSA ZSA PADILLA si Tim, FREDDIE MERCURY ng QUEEN…And ang nana, as usual, LAHAT KINAYA! Hahahaha…ang saya talaga sobra..thanks sa inyong lahat kung mabasa nyo man ang blog na ito….nag coffee muna kami nila wapi at pia and nana before umuwi and as usual, daming kwento na nakakatuwa….sobrang enjoy and sobrang nakakataba ng puso…the past months that I have been meeting and going out with my nana’s friends, they have turned out to be my close friends too coz I know how good hearted they all are. Mga cool kasama, sensible, walang hang ups, and sobrang sincere in expressing their gratitude coz now, they are introduced and now a part of my corporate medicine practice. I will always be here for them, no matter what….kahit anong racket, ibibigay ko sa kanilang lahat!:-)

Afterwards, I told Nana medyo nagugutom ako ulit. Alam ko wala sa prinsipyo ng nana na kumain ng midnight snack but since its my birthday, napapayag ko ang little boy ko! Hahahaaha….so kain muna ulit kami sa shakeys…busog sobra! Grabe. Gluttony na daw yung ginagawa ko per my nana’s declaration. E sa nagugutom pa ko eh…sabi ko nga sa nana, mahirap matulog ng gutom! Hahahaha….Pag kasama ko asawa ko, di ako makapag diet.Lagi ako nagugutom!

Balik sa hotel and then kwentuhan till umaga….May problema lang…pag yumakap na ang nana, wala na yan…maghihilik na yan in 2 minutes….parang bata pa talaga. Ang dali niya gumawa ng ikaantok at ikatutulog nya! Tsk! I tried to wake him up coz I saw on Australian channel ang isang cranial and maxillofacial modification ng isang pedia patient na may microcephaly…ang galing! Kaso dineadma ng nana kaya sorry siya, di niya nakita kung pano na modify yung bone structure nung bata!hehehe.

Early brunch lang kami then we headed to lea’s place…may kukunin daw na book ang nana coz mag aaral daw siya regarding otitis media. Sabi ko, “Ampota. Ang dami naming pwedeng hanapan ng journals and articles about otitis media!”. Nagtataka ako kung bakit pupunta pa sya sa Quezon City and pwede namang magkita sila ni lea sa hospital on Monday! Sometimes my nana gets really irrational. Na hello ako sa diskarte nya na yun. Tsk! So finally, nandun na kami kina Lea na place. Pilit na naman ako pinababa ng nana. Nahihiya ako kasi baka nandun ang mga kapatid ni Lea hehehe…so sa parking palang ng house nila lea, she gave the xmas gifts that she and Igan (her bf) bought for us. When I finally entered their house, I was surprised to see a maltese puppy na may ribbon sa neck…I’m a dog lover and my nana knows that. I was then introduced to Lea’s sisters. Then one of them kidded that the puppy is mine daw. “Huh??”was my reaction. WITH A SMILE ON MY FACE (kasi sumama agad sa kin yung puppy named JJ, and to be polite enough to ride on to that joke na sa kin na yung puppy dahil hindi talaga ko naniniwala), I carried the puppy and placed it on my lap….sobrang sweet nung doggie talaga! My nana, lea and her sisters kept on telling me na akin daw yung dog….birthday gift daw sa kin! I kept asking “hindi nga?????hindi nga talaga??? Akin na to????” medyo namumula na ko sa nararamdaman kong hiya at excitement at tuwa! Abot tenga daw ngiti ko sabi ng nana! .di ako makapaniwala…kala ko joke time pero i was really happy kasi finally, may kalaro na yung aso kong unti unti ng tumatanda! Hahahaha….hanggang nung nakasakay na kami sa kotse ng nana, di ako makapaniwala na I have a dog for my birthday!ang saya talaga!Mahal na mahal talaga ko ng nana! Talaga daw pinagpilitan ng nana na sa kin na lang ibigay ni lea yung puppy kesa sa isang consultant nila hahahaha! Thanks sa inyong dalawa!thanks sa sisters mo lea! So pag uwi namin sa house, lahat ng tao tuwang tuwa kay JJ. Para kaming may new baby sa house. Lahat niyakap, kinarga, and pinag shopping namin agad ng dog food, shampoo, soap, powder, etc.etc. It really made our day so meaningful. Lahat gusto hingiin si JJ, ang bago kong aso! Hehehe…no way…galing sa nana ko yan ( and kay lea!) kaya magtyaga na lang sila sa mga guard dogs nila na hindi mo pwede laruin at kargahin harharhar….:-)

I hope I was able to write down the sequence of events that took place last weekend. I never knew that my Nana is such a very detail oriented person. May pagka obsessive compulsive yan alam ko. He plans things ahead. Madaling ma frustrate if things don’t go as planned. Mahilig mamroblema. But to sum it all up, now I know that my nana’s expression of his love is through actions that produce desirable end results that are worth remembering for the rest my life. No matter how expensive and valuable a gift is, it will be worthless if it’s not given with the emotion that represents it. Close to perfection ang asawa ko dito! Galing galing! Clap clap clap! I know that my nana spent a considerable amount of time and money to conceptualize and accomplish his well coordinated plans to make my birthday a special event. Words are not enough to express the happiness that he has brought into my life for the past 11 months that we’ve been together. Thanks for making me happy…Even if I didn’t get a new bag, or a wallet, or a KTV party or a new puppy today, everyday is like my birthday because I have YOU in my life…. Love you with all my heart.

Happy 1st Anniversary too!

Tuesday, January 06, 2009

thoughs of 11th monthsary

ang galeng galeng magsulat ng nana ng blog. this afternoon, he texted me na tinatamad daw sya magwork kaya nagbblog lang sya. syempre alam ko na na puro ako na naman ang laman ng blog nya kse patay na patay yan sakin. hahaha. di ba nana?

our relationship is nearing a year now. proud na proud ang nana kse sya ang pinakamatagal na relationship ko and sya lang ang nagtyaga sakin. hahaha. i can say that those months we shared together can be called "ideal". ideal in the sense that though we do have a few misundertandings here and there, there's nothing big to the point that we see each other breaking loose. ideal for the fact that we give equal understanding of our own lives like work, family, friends. i havent seen him complain na we dont see each other often or make love often (hehehe)... kse puro ako ang nagcocomplain. hahahaha. hindi naman. the bottom line is we make it a point that this relationship we have be built with trust, confidence and patience with each other. i cannot see myself with someone else than my nana. sbi nga ng nana dati that we should thank the bad memories we have from our previous relationships coz whatever it is that happened made its way for us to be together. tama nga naman ang nana (lage sya tama... may tama sa utak, may tama sa tyan, may tama sa paa).

i dont usually plan for the future, my friends know that. im not the type who gears towards this and towards that. im a man who just lives with a single goal for every year. but being with my nana, i have come to make plans for the future itself. yes ive been saving money for our future house, the appliances, the gadgets we would have. my nana is an impulsive buyer kaya naman todo ipon ako kahit wala pa ko sweldo. i always day dream how it would feel great to treat my nana, to actually be the one to pay the bills in the resto, or give him gifts or even give him allowance. sa totoo lang masarap alagaan ang nana. sya yung tipo ng taong pag binigyan mo ng kahit anu e tlagang naapreciate nya. yung tipong kakalikutin nya ng kakalikutin ang mga bigay ko, pagmamasdan, isusukat sukat, yung mga ganun. kaya masarap regaluhan ang nana, di man mamahalin mga regalo ko sa kanya but the fact that i see him smile and hold it is already a gift to me as well.

sa blog ng nana, he itemized the reasons why he love me, teka ako nga din:

1. mahilig yan sa pabango. he has this habit of making me amuy his neck and papahula sakin yung gamit nya. then pag tinanong mo kung nagpabango ba sya bago kme nagkita, super deny yan at sasabihing pabango ko pa to nung umalis ako ng bahay. asus! if i know tlgang nagpapogi sya for me.

2. lage nya sinasabi mayabang ako sa pagkanta, e samantalang sya kaya yun. lage yan magyayaya ng karaoke, tapus pag pinakanta mo yung medjo mahiyain pa yan. tapus mag eenter yan ng kanta... "Gold". umanganga na lang mga friends ko sa galeng ng nana. tapus susundan na nya yung line up nya ng martin nievera, malalaglag naman ang mga panti ng mga friends ko, then in between kakanta yan ng pop songs, na sasabihin ng mga friends ko, "ang galing galing" sabay palakpak, then ang huli nyang mga kanta yung mga kanta nya for me ( sorry nana medjo finocus ko na naman ang spotlight sakin ha). gawain pa nyan pagkumakanta ako yung ituturo nya yung daliri nya sa ceiling para abutin ko yung nota. E DI KO NGA MAABOT E! nag sirko sirko na ko nana! tsk! may mga kataga pa yang "ang taas ng boses mo, pupunta ka ba ng langit?", "gusto mo ng upuan patung ka para maabot mo". sinisisi ko ang mama sa lahat ng to, kse kung pinag voice lesson nya ko nung summer workshop imbes na nagpainting lesson ako sa nayong pilipino e di sana naabot ko ang nota. wla din naman ako napala sa painting, di pala sya magagamit sa music21. tsk!

3. my nana has a thousand fetish... ngipin (ayaw nyan ng magilagid or may sira or tabitabinge), paa (gusto nya mga paa ng mga lola kaya gusto nya paa ko), ilong (gusto nya patangusin ilong nya yung parang pinocchio), at marami pang iba. sobrang linis nyan sa katawan. in fact pag nag pupu yan ang tagal! ready na ko sa kama sya di pa! hahahaha.

4. lagi ko kinukulet yang nana sa makipag holding hands sakin pagnaglalakad, which usually leads to pag akbay. hehehe nakakatuwa kse inaagaw ko mga kamay nya. but pag sa resto or sa sina, pasimple yan hahawakan mga kamay ko, pipisil pisilin pa. hahaha love you nana.

5. ayaw na ayaw nya yung nagdedeklara! like nung namatay daw yung aso nya sbi ng katulong nya "patay na!" or pag sinasabi kong "gwapo ako". minsan napapasingal na lang yan kse alam nya wala na sya magawa kse dineklara ko na na gwapo ako. hahaha.

6. pag sinabi mo sa kanyang wag na kumain, aba e kakain pa rin yan, sa aming dalawa mas matigas ang ulo ng nana ko kse tignan mo, kakasabi ko lang wag mag metformin, ayung bumili ng 3 box galing japan. but mahal na mahal ko pa rin ang nana. kahit na nawala ang leeg nya nung christmas season e pogi pogi pa rin. di ba ang sbi nila, love is love when you see someone no matter how they changed they're still the most beautiful people. kahit tumaba ulet ang nana patay na patay pa rin ako sa smile nyan, sa bango ng pisngi nyan. yung face nya pagnagigicing sa umaga na alam mong bagot na bagot sa hindi nya pagtulog ng maayos katabi ako, is one face i have always admired. love you nana

7. sobrang mahal ko ang nana khit na nagsisigawan silang pamilya sa grocery dahil lang sa hotdog, or tinapay, or delata, or gulay. icip ko nga ang saya cgro pagkasama ko family nya. he always tell me soon i would meet his dad and mom, i get excited but freigtened kse panu kung di nila ako gusto or mas worse panu kung sobrang magustuhan nila ako. haaaay!

the hospital kept me away throughout the holiday season, but my nana stayed with me all through those times. i kept telling him, that i might lose my head without him. sa work he is my stress buster. i always anticipate going home para lang makausap sya sa phone, e wat more kung magksama na kme sa bahay.

mahal na mahal ko yang asawa ko for so many reasons i cannot enumerate. 11 months is just but a number, whats important is that in those months my nana has been loving me and taking care of me like no one has ever did before. thats why i continue to be faithful, loving and caring for him too. he is my strength. he is my life.

happy 11th monthsary nana ko!!!!! advance happy birthday!!!! yey!!!!! blow out blow out blow out blow out blow job blow out blow out blow job blow out blow out blow out!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

11th monthsary thoughts

2 days na lang 11 months na kami ng nana... ang bilis ng panahon...i was looking at our pictures during our first months. kitang kita ko ang evolution niya from the slim and petit intern to the slowly "ballooning" medical board exam reviewee and to the bloated/ascitic pre-res and resident of OM-ENT HNS. Lumaki na ang tyan at mukha ng nana ko in less than a year. For the past 11 months, daming pagbabagong nangyari both physically and emotionally...physically, we've both grown bigger (sigh!) and emotionally, i am outrightly claiming na we've both matured as individuals and as partners (tama ba nana? hehehe) ... we are more considerate, more sensitive with each other's feelings, and of course, more committed to be together for a long long long period of time.we are slowly realizing our plans kahit na medyo toxic ang work pareho. In fact, dami na naipon ng nana...may 200 dollars na siya sa wallet niya para pambili namin ng aircon, playstation, lazy boy, lcd tv, wow magic sing, foot spa, family computer, atari, game boy, mga doll collection niya. susunod na daw ang pang down namin sa condo. tapos yung pambili namin ng rest house na malapit sa beach, tapos yung farm kung saan mag aalaga kami ng mga pato, tupa, manok, baka, baboy, leon, tigre,sirena,serpentina, dinosaurs.

For the past 11 months, I realized that the criteria of being in love have some variations from person to person experiencing this "heavenly" feeling. Mine are as follows:


I am in love with my nana because:


1. kahit na makulit at may pagkamayabang yan, i don't find it offensive and irritating coz I just laugh my heart out whenever he claims na mas magaling siya kumanta by singing in high pitched/keyed songs. Pag nagsimula akong kumanta in my own voice range, magyayabang siya ng mas mataas na pitch to prove na mas mataas ang boses niya kahit na hindi na niya maabot ang mga kanta at kailanganin niyang tumuntong sa bangko para maabot ang high notes! Para bang gustong umabot sa langit ang pagkanta niya. Kung ibang tao yung nagyayabang ng gaya ng sa nana, puta, sinampal o kaya winalk-out-an ko na;


2. ayokong ayoko ng malikot sa kama pag tulog pa ako. Ang nana ko, pag nagising na yan, ayan na, umaatake ang pagka hyper...likot ng kamay, paa, daldal, ikot sa kama, bukas ng tv, lipat ng lipat ng channel. lahat yan natitiis ko dahil mahal ko nana. kung ibang tao yan, sipa na siya sa kama;


3. pag kasama ko siya, wala kaming ginawa kungdi mag tawanan at mag asaran ng mga kapintasan namin. hindi ako napipikon. hindi rin siya napipikon. kahit anong pang aasar ang gawin ko, lumalaban lang siya ng pang aasar hanggang sa huli, titigil na ko kasi talo ako...like for instance yung wala siyang gilagid. sabi niya mas ok na daw yun kesa sa mga LG...yung mga taong Labas ang Gilagid. Natawa na lang ako. Sapul si Maritoni Fernandez dun;


4. ive learned to like some songs na medyo na we-weirdohan ako dati coz of my nana. when he belts out such songs, kala mo talaga ang galing galing niya at may papikit pikit pa yan like when he sings the jingle of tiki tiki for kids ("tiki tiki lang for meeeeeeeehhhh"parang kambing yung dulo dahil nilalagyan niya ng vibrato);


5. pag tumatatawag siya sa landline, ang unang greeting nyan is "nana!" in such a unique tone na masarap pakinggan. sa dalas ba naman ng tawag niya sa kin pag may chance siya gumamit ng landline whether sa hospital or sa bahay nila, kung ibang tao yung gaagwa niyan, malamang pinaputol ko na landline namin sa bahay. tawagin ba naman ako ng tagalog ng "PUS". hehehehe...since ang nana ko ang gumagawa ng ganito at mahal ko siya, its music to my ears;

6. pag magpapaalam ako na pupunta ko sa grocery, sa palengke, etc. etc. walang ginawa yan kungdi mag text ng "SAMA KO!"...laging gustong bumuntot. eh hindi naman pwede kasi may duty siya. but despite of his kakulitan na parang si mama niya na laging gustong nakasunod sa papa niya, he is the only person in this world that i dont get bored of being with constantly. kahit na sandaling panahon lang kami magkasama minsan coz of our works' toxicities, it' always worth the while. we always talk about funny stuffs, our own flaws, life's experiences, chldhood memories, future plans,etc. etc. We both love to listen to each other's kwentos kahit na minsan, madaling araw na at sinisikatan na kami ng haring araw. kwento pa rin ng kwento ng kwento ng kwento. mahal ko nga siguro talaga ang nana kasi kahit na paulit ulit na minsan ang kwento nya, naaaliw pa rin ako pag siya ang nag dedemo ( like nung bata silang magkakapatid, pag nakakarinig sila ng tugtog na mabilis sa radyo, magsasapatos sila lahat at magsasayaw na tila ba wala ng bukas).

Daming pang instances that I can classify as proofs of being in love with nana but this blogspot will not suffice for all those "evidences" hehehe... I guess love nga ito. Sabi nga ni Ai Ai sa Tanging Ina Nyong Lahat, "THIS IS REALLY IS IT!" Wrong grammar man siya, na emphasize naman ang point nya! Nakanaaaahhh!!!

Love you nana. Happy 11th monthsary!

Friday, January 02, 2009

Best Christmas

Best Christmas

Yesssss!!!!!!!!! After the long holidays and the stress that the Christmas rush (toxicity of buying gifts for my friends and family and my NANA) has brought into my system, magblolog na ko ulit! Yehey!

Nasa perpetual duty ( 8 days sa hospital ng walang uwian) ang nana ko and presently savoring his midazolam induced sleep after 4 days of continuously attending to ER patients kaya may time ako magsulat dahil walang text from him and walang surprise calls to release his stress…sleep tight nana…

This is the best Christmas of my life. I have my family with me, a good job, real friends, new friends ( care of nana like margaux, ara, paula, wapi, pia, lea, jason, igan, amee, jim, frank, nina, at madami pang iba!) and of course, my nana. The past years have just been so-so because I don’t have the complete “menu” (as stated above) in order for me to brand my past Christmases as “great” holiday seasons. I have a lot of things to thank God for and I never fail to take some quiet moments every now and then to thank HIM for everything that He has given me, my nana, and my family for the past year.

I got tons of gifts from friends, colleagues (puro alak naknampocha!) and from my nana too….In fact, pati mga pamangkin ko merong gift from him…Thank you sa watches na colorful para sa mga pamangkin ko…. Thanks sa madaming madaming chocolates and Danish cookies and acca kappa cologne, sa olay moisturizer, sa Armani bracelet, sa angel and devil dicks (rated PG to!) , sa madaming toothpaste na sensodyne at astring osol lozenges, sa mga toys and clothes for kuya jing’s kids, sa prep H for my dad, and of course, sa pagmamahal! Nakanaaaaaahhhhh! God knows how thankful I am coz I have my nana with me for he is very supportive of the simple acts of charity that we have been extending to the less privileged people that we personally know. I’m glad that he has the heart to care for them too. Swerte ko talaga sa nana ko. Kahit gano ka toxic yan sa hospital, he really finds time to be of assistance to anyone who needs help. Kahit nga ako, tinoxic ko nana nung magdodonate kami ng slightly used clothes sa mga nangangailangan. Isang sabi ko lang na “ sige na nana, mag ayos ka na ng closet mo and lahat ng mga damit na ayaw mo na, donate na natin, pretty please?”….and he actually did kahit na puyat and from duty yan! He never fails to amaze me…The past 11 months (almost) that we’re together, I’m always in awe to learn more about his true self. May mga patakaran pala siya sa buhay na nakakatuwa (like dapat by 6:30 nag dinner na, dapat mag yawn na siya ng 8:30 pm para by 9:00 pm tulog na siya, dapat hindi na kumakain beyond 7 pm, etc etc) and may mga patakaran din siyang mahilig mamroblema sa mga bagay bagay kahit hindi pa nangyayari. Hahahaha….He’s still a baby in many aspects but when it comes to assigning tasks and responsibilities, he’s damn good in handling them. Makulit yan, sumasagot ng pabalang, hindi nakikinig minsan, opinionated, mayabang, pero sobrang responsible and he never leaves challenging tasks without resolutions. Madaming sasabihin yan sa mga pinapagawa ko sa kanya pero at the end of the day, susunod din.  The more I get to know him, the more I love my nana talaga. These could be the reasons why he is surviving his residency now. And I know that these traits will be of great aid for him to go through the program at OM.

We are doing a lot of sacrifices now ( we refrained from out of town/country trips kahit na mahaba ang bakasyon, no drinking sprees coz baka hindi makapag duty ang nana, etc. ) due to his perpetual duty but I know that in due time, we will be reaping the fruits of his labors. Lagi ko ngang sinasabi sa nana na konting tiis lang. Lahat naman ng pinaghihirapan eh may bunga. Sabi ko nga sa kanya in jest na “ pagbutihan mo ang residency program mo para pag consultant ka na, mapag aral natin ang mga bata sa matinong iskwelahan at hindi lang sa mababang paaralan ng santa henobeba”.Hehehe….Just trying to make him smile amidst his toxicity at work.

It feels great to know that I have someone in my life now that I constantly think of making happy. Parang regalo talaga siya sa buhay ko….Before Christmas, he kept on asking me kung ano gusto ko na gift. Sabi ko nga, siya pa lang, gift na from God. Ayaw maniwala. Kaya nga pag magkasama kami, I have this habit of treating him like a gift. Lahat kasi ng regalo na natatanggap ko, I take time to examine them closely. Para akong bata na paulit ulit tinitignan ito. Inaappreciate. Ganun din ako sa nana ko…..I always make kalikot. Sa teeth nya kung ano dapat pastahan at ipabunot dahil hobby niya ang magpatanggal ng molars, sa buhok niya kung ano dapat ipagupit, sa mukha niya kung ano dapat i-shave, sa ilong niya na gusto niya ipa rhino kahit di naman kailangan, sa kamay niya na unti unti ng tumataba ang fingers, sa paa niya na ang liit at ang cute tignan, sa mga kuko niya na parang mga buhay na tao bawat isa, at sa marami pang bagay at sa lahat lahat sa kanya….. Wala ako nito nung mga nakaraang Pasko kaya I consider this season as the best one that I ever had. Mahal ko talaga nana ko maging ano ka man, este sino ka man! (Ginawa talagang bagay na regalo literally waaaaaahhh!)

Thank you for being my nana… thank you for the gift of love and care…...Love ko nana ko with all my heart!